Офаридани ҷашну идҳо ва тавлиди ойину суннату маросими ҷашнӣ аз ибтикороти таърихӣ, иҷтимоӣ, фарҳангӣ ва мадании мардуми мо тули зиндагӣ будааст. Ба сухани дигар, тавлиди ҷашну идҳо ва созмон додани фазою муҳити идӣ ба хотири хушҳолию болидагии руҳию равонӣ ва кайфияти зиндагӣ як навъ саргармӣ-хоббии мардуми форсу тоҷик будааст. Дар баробари ҷашнҳои маъруфи миллии Наврӯз, Меҳргон, Тиргон, Сада, Ялдо низ аз зумраи ҷашнҳои матраҳи миллӣ-меҳанӣ маҳсуб меёбад. Чун дар арафаи ин ҷашни авлодӣ ва миллию меҳанӣ қарор дорем, чанд мулоҳизаи ҷашниро хидмати хонандагон арз мекунем:

На сегодняшний день подавляющее большинство мировых политиков сегодня склонны к тому, что в 21 веке геополитика по всему миру уступит место геоэкономике, т.е. в скором времени сугубо экономические интересы, распространение принципов свободной торговли, образование многополярной мировой системы – приведут в конечном итоге к тому, что именно геоэкономические факторы будут доминирующими в международных отношениях. Можно признать, что в определенном смысле эти геоэкономические факторы уже начинают успешно срабатывать: великий Китай завалил товарами половину земного шара, причем не только известным ширпотребом, но и продукцией очень высокого качества- автомобили, самолеты, технологии производства и т.д. Вряд ли есть необходимость продолжить этот ряд, мы с вами…

Военная история, военная мысль таджикского народа своими корнями уходит вглубь тысячелетий. Вопросами по истории войны и военного искусства интересовались историки, географы и классики персидско-таджикской литературы. В трудах выдающихся философов, основоположников и классиков литературы вопросы войны, военного искусства, военная мысль на всех этапах исторического развития таджикского народа впитало в себя героизм, отвагу и патриотизм. Все это качество было проявлено в процессах борьбы против завоевателей.

Андеша роҷеъ ба он, ки ҳастӣ чизе шабеҳи доира аст, ва дар маркази ин доираи беҳудуди ҳастӣ инсон қарор дорад, дар адабиёти мардуми форсизабон ба таври васеъ ба назар мерасад. Ин андеша дар осори Ҳаким Умари Хаёми Нишопурӣ, ба вижа дар рубоиёти маъруфи ӯ ба таври возеҳ мушоҳида мешавад. Инсон ҳамчун мавҷуди дорои хираду тадбир ба масобаи нуқтаи марказиест, ки паргори вучуд бар он устувор шуда, доираи ҳастиро рақам мезанад. Хайём мефармояд:

(мулоҳизоти куллӣ дар ҳошияи Рӯзи ҷаҳонии фалсафа) Тибқи муқаррароти Созмони ҷаҳонии ЮНЕСКО, Рӯзи ҷаҳонии фалсафа панҷшанбеи севуми моҳи ноябри ҳар сол таҷлил мегардад. Дар воқеъ, нахустин маросими бузургдошти Рӯзи ҷаҳонии фалсафа таърихи 21 ноябри соли 2002 ба вуқуъ пайвастааст. Ғолибан, дар аксари кишварҳои дунё Рӯзи ҷаҳонии фалсафа панҷшанбеи севум ва ё охири моҳи ноябри сол таҷлил мегардад ва дар ин рӯз, одатан гузоришу суҳбатҳои файласуфони шинохта мавриди истимоъ ва баррасӣ қарор мегиранд. Дар Фаронса баъзан се рӯзро барои таҷлили ин Рӯзи ҷаҳонӣ ихтисос медиҳанд ва дар доираи чорабиниҳои фалсафӣ баҳсу мунозироти фалсафӣ бо ҳузури фаъоли занону бонувони файласуфи фаронсавӣ доир…