“Пешгуфтор: Ҳамагон медонанд, ки имрӯзхо зодаи Истаравшани бостонӣ Бурхонов Юнус Аббосович дар қаламрави Ҷумхурии Исломии Эрон қарор дорад ва пайваста тавассути маводи иғвоангезона бар сари мардуму миллати хеш борони тухмату бухтон мерезад. Албатта, амалҳои моҷароҷӯёнааш сари хасе таъсир надоранд, вале моро ин далел норохат намудааст, ки ӯ бо интихоби лақаби «Истаравшанӣ» ба номи шахри бостонии мо иснод меорад. Бо мақсади пешгирӣ аз бадномсозии минбаъдаи диёрамон мо — як гурӯх сокинони шаҳр тасмим гирифтем, бо номае ба сафири Ҷумхурии Исломии Эрон дар Тоҷикистон муроҷиат намуда, асли ин шахсро барояшон тавзех дихем.

«Иҷлосияи XVI Шӯрои Олӣ бо тақозои таърих на танҳо тифли дар гаҳвора будаи истиқлолиятро наҷот дод,балки тақдири ояндаи онро муайян сохт ва Тоҷикистони соҳибистиқлолро ба сӯйи ҷомеаи мутамаддин ва арзишҳои волои башарӣ ҳидоят намуд» Эмомалӣ РАҲМОН

«Низоъҳои фарҳангӣ тадриҷан таҳким ёфта, назар ба дигар давраҳо имрӯз хавфноктар мешаванд» Ватслав Гавел

Мисли дарё умри мо андар гузар, Мисли дарё шӯри авмоҷаш ба сар, Гоҳ хомӯшу гаҳе тӯфонасар, Гоҳ аз хешу аз олам бехабар, Аз пайи шому саҳар, Рӯ ба рӯ бо сад хатар, Дар талоши баҳру бар, Меравад осемасар.

Ховари Миёна ё ба истилоҳи геополитикии шарқшиносони аҳди Иттиҳоди Шуравӣ, Шарқи Миёна ва Наздик яке аз марказҳои тамаддуни башарист, ки чи дар замони устуравию ривоятии башарӣ ва чи дар замони таърихнигории илмӣ бештар мавриди даргириҳову носуботиҳо, ихтилофоту зиддиятҳои тунди иҷтимоӣ ва ҳамзамон хостгоҳи асли тамаддун ва адёни бузурги тавҳидӣ, то ба имрӯз шинохта шудааст.